| Καὶ μὴν καὶ ἐπορισάμεθα | Και πέρα από αυτά φροντίσαμε να εξασφαλίσουμε |
| πλείστας ἀναπαύλας, | πάρα πολλούς τρόπους ανάπαυσης |
| τῇ γνώμῃ | για το πνεύμα μας |
| τῶν πόνων | από τους κόπους, |
| νομίζοντες μέν γε | έχοντας τη συνήθεια να τελούμε, όπως είναι γνωστό, |
| ἀγῶσι καὶ θυσίαις διετησίοις, | αγώνες και γιορτές με θυσίες που καλύπτουν ολόκληρο το χρόνο |
| (χρώμενοι) δὲ ἰδίαις | και με το να έχουμε ιδιωτικά |
| κατασκευαῖς εὐπρεπέσιν, | σπιτικά περιποιημένα, |
| ὧν καθ’ ἡμέραν | των οποίων η καθημερινή ευχαρίστηση |
| ἐκπλήσσει τὸ λυπηρόν. | διώχνει μακριά τη λύπη. |
| Ἐπεσέρχεται δὲ τὰ πάντα | Και ακόμα εισάγονται τα πάντα |
| ἐκ πάσης γῆς, | από κάθε χώρα, |
| διὰ τὸ μέγεθος τῆς πόλεως, | εξαιτίας του μεγέθους της πόλης, |
| καὶ ξυμβαίνει ἡμῖν | και συμβαίνει σε μας |
| καρποῦσθαι | να απολαμβάνουμε |
| τὰ αὐτοῦ γιγνόμενα ἀγαθά. | τα αγαθά που παράγονται εδώ |
| μηδὲν οἰκειοτέρα τῇ ἀπολαύσει | με την ίδια ευκολία |
| ἢ καὶ τὰ ἀγαθά | με την οποία απολαμβάνουνε και τα αγαθά |
| τῶν ἄλλων ἀνθρώπων. | των άλλων ανθρώπων. |
