| Αρχαίο Κείμενο | Μετάφραση |
|---|---|
| Χρώμεθα γὰρ πολιτείᾳ οὐ | Έχουμε δηλαδή πολίτευμα |
| ζηλούσῃ τοὺς τῶν πέλας νόμους | που δε μιμείται τους νόμους των άλλων |
| Ὅντες δὲ αὐτοὶ μᾶλλον | αντίθετα, εμείς οι ίδιοι είμαστε περισσότερο |
| παράδειγμα τισιν | παράδειγμα για μερικούς |
| ἢ μιμούμενοι ἑτέρους. | παρά μιμητές άλλων. |
| Καὶ ὄνομα μὲν δημοκρατία κέκληται | Και ως προς το όνομα βέβαια καλείται δημοκρατία |
| διὰ τὸ μὴ οἰκεῖν ἐς ὀλίγους | επειδή η εξουσία δε βρίσκεται στα χέρια των ολιγραρχικών |
| ἀλλ’ ἐς πλείονας. | αλλά του δήμου |
| πρὸς τὰ ἴδια δὲ διάφορα | και ως προς τις ιδιωτικές διαφορές |
| κατὰ μὲν τοὺς νόμους μέτεστι πᾶσι τὸ ἴσον. | απέναντι στους νόμους, όλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα. |
| κατὰ δὲ τὴν ἀξίωσιν, ὡς ἕκαστος εὐδοκιμεῖ ἔν τῳ | ως προς την προσωπική επιβολή, ανάλογα με την ευδοκίμηση του καθενός σε κάποιο τομέα |
| προτιμᾶται. ἐς τὰ κοινὰ | προτιμάται στα δημόσια αξιώματα |
| οὐ τὸ πλέον το μέρος | με βάση όχι τόσο την κοινωνική του τάξη |
| ἢ ἀπ’ ἀρετῆς | όσο για την προσωπική του ικανότητα. |
| οὐδ’ αὖ κατὰ πενίαν | ούτε πάλι αν είναι φτωχός |
| ἔχων γέ δρᾶσαι ἀγαθὸν τι τὴν πόλιν | εφόσον μπορεί να κάνει κάτι καλό στην πόλη |
| κεκώλυται ἀφανείᾳ ἀξιώματος | εμποδίζεται από την ασημότητα της οικογένειάς του. |
| Πολιτεῦόμεν δὲ ἐλευθέρως τὰ τε πρὸς τὸ κοινὸν |
Τις σχέσεις μας με την πολιτεία τις διέπει η ελευθερία |
| καὶ (πολιτεύομεν ἐλευθέρως) |
και είμαστε απαλλαγμένοι |
| ἐς τὴν ὑποψίαν πρὸς ἀλλήλους. | από την καχυποψία μεταξύ μας |
| τῶν καθ᾽ ἡμέραν ἐπιτηδευμάτων | στις καθημερινές μας απασχολήσεις |
| οὐκ ἔχοντες ὀργῆς τῶν πέλας. | ούτε οργιζόμαστε με το γείτονά μας |
| εἰ δρᾷ τι καθ’ ἡδονήν | εάν κάνει κάτι που τον ευχαριστεί |
| οὐδὲ προστιθέμενοι τῇ ὄψει ἀχθηδόνας | ούτε παίρνουμε το ύφος πεπραγμένου |
| ἀζημίους μέν, λυπηρὰς δὲ. | πράγμα που δεν επιφέρει κάποια ποινή αλλά στενοχωρεί |
| προσομιλοῦντες δὲ τὰ ἴδια ἀνεπαχθῶς | Και ενώ στις ιδιωτικές μας σχέσεις δεν ενοχλούμε ο ένας τον άλλο |
| τὰ δημόσια οὐ παρανομοῦμεν διὰ δέος μάλιστα. | στο δημόσιο βίο αποφεύγουμε τις παρανομίες κυρίως από εσωτερικό σεβασμό |
| ἀκροάσει τῶν τε αἰεὶ ἐν ἀρχῇ καὶ τῶν νόμων | από υπακοή σε αυτούς που κάθε φορά έχουν την εξουσία και στους νόμους |
| καὶ μάλιστα ὅσοι αὐτῶν | και μάλιστα σε όσους από αυτούς |
| κεῖνται ἐπ’ ὠφελίᾳ τῶν ἀδικουμένων. | έχουν θεσπιστεί για την προστασία αυτών που αδικούνται |
| καὶ ὅσοι ἄγραφοι ὄντες | και σε εκείνους που ενώ είναι άγραφοι |
| ὁμολογουμένην φέρουσιν αἰσχύνην | προξενούν αναμφισβήτητη ντροπή (στους παραβάτες). |
